Koruyucu köpeğim Cosmo bana çoğunlukla olumlu takviye eğitimine güvenmeyi, sabırlı ve rahatlamayı ve güvenini artırmanın yollarını bulmada yaratıcı olmayı öğretiyor.
Bana ondan istediğim her şeyi basitleştirmemi hatırlatıyor.
Cosmo’nun 20 dakikalık bir konaklamada kalmasını beklemek yerine, kapılarda bana ver ve asla tasma çekmeyi beklemek yerine, bir seferde bu kavramlardan birine odaklanmam ve onları daha küçük adımlara ayırmam gerekiyor. Bu şekilde Cosmo başarılı olabilir ve daha fazla bilgi edinmeye teşvik edilebilir.
Cosmo çok tatlı, arkadaş canlısı bir adam. Beni mutlu etmek istiyor. Herkesi mutlu etmek istiyor. Sadece kendi hızında çalışması gerekiyor. Ben ilgili olabilir!
Bazen beklentilerim onun için çok yüksek. Bunu işaret etmek önemlidir, çünkü çoğu köpek sahibinin yaptığı bir hatadır. Köpekler biraz öğrenebilirler, ancak bazen 100’lü tekrarlar ile net, basit talimatlara ihtiyaç duyarlar.
Hayatlarında çok fazla yaşamayan köpekler için, en küçük zorluklar bile son derece zor olabilir.
Cosmo, strese çok az toleransı olan bir köpeğin iyi bir örneğidir. Özellikle yeni bir şey yapması istendiğinde çok kolay sinirlenir. Ayrıca yeni durumlarda biraz korku yaşadığını veya kendim herhangi bir hayal kırıklığını ifade edersem de söyleyebilirim.
Cosmo’nun neden düşük stres toleransı olduğunu bilmiyorum. Onun kişiliği olabilir. Genetik olabilir. Ama aynı zamanda çok az eğitim ve sosyalleşme olduğu acı verici bir şekilde açıktır. Son dokuz yıldır çok şey yapması beklendiğini sanmıyorum.
İşte bir örnek:
Cosmo, koltuk altının altına yakalanırsa tasmasını nasıl basacağını biliyor. Ama eğer daha da karışırsa, bir paniğe girer – yuvarlanma ve ısırma ve durumu daha da kötüleştirir. Stres için daha yüksek bir toleransı olan bir köpek toplanır ve ya tasmanın nasıl çözüldüğünü veya yardımı bekleyeceğini anlar. Büyük bir anlaşma yok.
Cosmo’dan yeni bir şey yapmasını istersem, kapanması tipiktir. Göz temasından kaçınır. Kulakları geri dönüyor. O dönüyor. Sallar. Benden uzakta kulübesine ya da evin bir köşesine çekilmeye çalışır. Dudaklarını yalıyor. Onu çok ileri itersem veya güç kullanmaya çalışırsam, o çırpır.
Cosmo, stres seviyelerini açıkça ifade etmede çok iyidir. Dikkat etmek ve onu çok ileri itmeden yavaş yavaş güvenini oluşturmak benim işim.
Geçen gün, Cosmo’dan bir tedavi için bir havluya uzanmasını istedim. Ondan bir uçurumdan atlamasını istediğimi düşünürdün! Korktu, kapanma belirtileri gösterdi ve o havluya bir ayak parmağı koymayacaktı!
Vazgeçmek yerine, bu fırsatı Cosmo’nun güvenini oluşturmak için kullanmaya karar verdim.
Bu yüzden ikramları çıkardım ve havlunun yanında oturduğu için onu ödüllendirdim.
Vay! Ne iyi bir çocuk!
Sonra, havluya bir pençe koymak için bir tedavi gördü. Sonra, onu havlu üzerinde durduğu için ödüllendirdim. Sonra, havlu üzerinde uzanmak için.
Vay canına!
Tüm süreç en az 10 dakika sürdü.
Cosmo bundan sonra zihinsel olarak tükenmişti ve iyileşmek için uzun bir şekerlemeye ihtiyacı vardı. Muhtemelen onu çok ileri ittim.
Çoğu köpeğin, havlu veya rüzgarda üfleme parçası gibi bir şey üzerinde stres yaşamayacağının farkındayım. Ancak kavramları tüm köpekler için küçük adımlara ayırmak hala önemlidir.
Artık birkaç aydır Cosmo ile yaşadığım için, reaktif/agresif veya korkulu köpeklere sahip insanların neden köpekleri diğer köpeklerden veya yeni insanlardan uzak tutmayı daha kolay bulduğunu görebiliyorum.
Ayrıca bazı köpeklerin o kadar tehlikeli olduğunu fark ediyorum ki gerçekten evlerini terk edemiyorlar. Muhtemelen böyle bir köpekle çalışamazdım. Evden çıkıp köpeğimi yürüyüşe çıkarabilmem ve onu köpeklerin izin verildiği her yere götürebilmeliyim.
Cosmo 9 yaşında olmasına rağmen, sınırlarını yavaşça uzatabileceğini ve yeni durumlarda daha rahat hissedebileceğini biliyorum. Evlat edinme etkinliklerine ve eğitim derslerine gitmeyi seviyor ve yürüyüşe çıkmayı seviyor, bu harika!
Köpek eğitimini küçük adımlara ayırın
Cosmo ve ben yeni başlayanların itaat sınıfına yardım etmeliyiz. Cosmo, oturma ve kalma gibi deli “becerilerini” gösteren demo köpeğiydi. Bu konuda çok iyi çünkü motive ediliyor. Ona rehberlik etmek kolaydır ve sınıf ortamını sever.
Bu sınıflardaki köpek işleyicilerinin çoğu, oturup nasıl kalacağını (bazılarının yapmadığını) nasıl öğreteceklerini bilir, ancak herkes köpeklerimizle küçük adımlarla çalışmak için bir hatırlatma olarak vardır.
“Kalma” kavramı bile karmaşıktır, ancak başlangıç köpek eğitmenleri her zaman çok hızlı hareket eder.
Köpeğe, yanında dururken bile hareket etmemesi için birçok ikram vererek “kal” diyorum.
Bir kez o bir kez, ben pivot, bu yüzden köpeğe bakıyorum ama yine de onun yanında. Köpek kaldığı sürece ikramlar gelmeye devam ediyor.
Sözlü bir sürüm kelimesi kullanıyorum – tamam– to signal to the dog he can move again. but the real rewards come only when the dog is actually staying, not after he is released.
A dog cannot possibly grasp the concept of “stay” right off the bat, even if I take just one step away. but dog owners try to take several steps away all the time, before the dog understands the “stay” concept. This is frustrating to both the human and the dog and often results in the human giving up for good.
My dog Ace will pretty much stay no matter what. I don’t know how people live with dogs who won’t stay for more than 30 seconds. It would drive me crazy.
Ace didn’t even know what “sit” meant when I got him. I remember the difficulties I had communicating with him on that first day. I had to hold onto his collar if I didn’t want him to move. This was quite the challenge with a 65-pound, excitable dog. and paws are always muddy during Minnesota springs.
After I adopted Ace, we would go on an hour-long walk every single morning. We’d stop in the church parking lot by my old apartment and practice sit-stay over and over again. Her. Bekar. Gün.
First he learned to stay while I turned and faced him toe-to-toe.
Next I’d tell him to stay while I took a step away or a step in any direction. once he understood that, I’d go halfway to the end of the leash. maybe the next day I’d try walking in a circle around my dog (always a tough one!), and so on.
If we practiced in a new area, I’d start all over from square one or from wherever my dog could be successful.
When I taught him “down” and “stay,” we started over again.
We went through lots of jerky treats and 100s of little training sessions.
Cosmo will be able to sit and stay just as reliably as Ace. it all depends on how much time I put into his training. and because of his low tolerance for stress, I have to make sure to work very slowly and set him up for lots of success.
Cosmo wants to run and hide if he knows he’s done something “wrong.” This is teaching me to truly ignore his mistakes and praise him when he does something right. It’s harder than it sounds! like Cosmo, I can get easily frustrated, so he and I are working together on our stress tolerances!
Set specific criteria for each training session
It helps me to ask myself what I want to work on during each particular training session with my dog. Otherwise, I get overwhelmed because I will be thinking too broadly.
Not specific: I am going to teach my dog to heel.
Specific: I am going to stop moving forward every time my dog pulls. “Pulling” means the leash is tight or the dog’s shoulder is in front of my hip. The dog will get a treat every time he looks at me. If my dog pulls, I will not get frustrated. Instead, I will switch directions often, walk in a zig-zag and walk at different speeds so my dog never knows what I’ll be up to. I will keep the walk fun and interesting and reward my dog with food when he’s doing what I want.
Not specific: I am going to teach my dog to come when I call him.
Specific: I am going to grab some chicken and run away from my dog in the backyard yelling “Cosmo, come!” in a firm but friendly voice. My dog will get the chicken when he sits directly in front of me. I will use the chicken to guide him. He will have a long lead on so I can catch him and re-direct his attention if needed. I will remain happy and fun even if my dog is having a hard time focusing.
First-time dog owners or dog owners who’ve just gotten a new dog (like me and my foster dog) don’t always have a clear understanding of what it means to really break dog training down into small steps. It isn’t natural to us. We tend to look at the big picture and expect results right away.
But you typically can’t teach a dog to roll over right away, for example. You have to first teach the dog to lie on his side and then to start shifting in one direction and then to roll completely over.
You can’t teach a dog to stay on his dog bed while you eat dinner unless you’ve already taught him the concept of stay. then you have to practice moving away from the dog and slowly increasing the time he stays. then you can add mild distractions like a steak dinner ?
What are your suggestions for training an anxious or fearful dog?
As for Cosmo and I, by no means do I have him figured out. He has a lot more to teach me – mostly about patience and remaining positive.
For those of you who have worked with dogs with any kind of fear or anxiety issues, I would love to hear your suggestions for how I can build Cosmo’s confidence. I have him signed up for another obedience class since it’s something we both enjoy.
Cosmo is up for adoption with 4 Luv of dog Rescue in Fargo. read more about him in my post American Eskimo dog for adoption in Fargo. If you would like morE Cosmo hakkında bilgi, lindsay@thatmutt.com adresine bir e -posta gönderin.